“Maar het regent!” zeg ik tegen Ghost, die bij de deur staat en mij verwachtingsvol aankijkt. Hij heeft me tegen mijn vriend horen zeggen dat ik “straks een lange wandeling met de honden” ga maken, maar het concept “straks” kent Ghost niet. Hij begrijpt de woorden “wandeling” en “honden” heel goed, en verwacht bij gebruik daarvan dan ook dat dat direct gaat gebeuren.
Eigenlijk wilde ik wachten tot het droog zou zijn, maar tegelijkertijd vind ik regen niet zo erg. Regen betekent meestal dat er weinig andere wandelaars zijn, en daar hou ik van. Ook mijn honden zijn veel relaxter als we niet steeds honden tegenkomen. Dus pakte ik mijn jas, hees mijn cameratas over mijn schouder en nam mijn honden mee naar buiten. We vertrokken voor een lange wandeling over de heide van de Sallandse Heuvelrug.
Inhoudsopgave
Parkeren op de Sallandse Heuvelrug
Voor deze wandeling kun je parkeren op een kleine, onofficiële parkeerplaats op de kruising van de Nijverdalsebergweg (ook wel de Toeristenweg genoemd) en de Schouwburglaan. Parkeren wordt hier gedoogd, maar de parkeerplaats is erg klein en in de weekenden en op mooie dagen vaak vol. Als dat zo is, parkeer dan niet op een andere plek langs de Toeristenweg, want dat is daar streng verboden. Rij dan naar de grote parkeerplaats bij Herberg De Pas in Haarle. De wandelroute komt daar niet direct langs, maar wel dicht in de buurt. Bovendien kun je bij de herberg nog even lekker uitpuffen na afloop van de wandeling.
Begin van de route
Er was werk verzet in de omgeving, dan was duidelijk. Het zandpad tijdens het eerste deel van onze lange wandeling over de heide van de Sallandse Heuvelrug was volledig kapotgereden door grote machines. We lopen hier regelmatig, maar dit had ik nog niet eerder gezien. Op sommige plekken leek de grond stevig, maar zakte ik toch tot mijn enkels weg. Ik hoopte dat het maar een klein stukje van de route zo slecht zou zijn, want we hadden nog een lange weg te gaan en dit geploeter dempte de pret toch wel enigszins.
Gelukkig waren de machines op de eerste splitsing op de hei rechtsaf gegaan, en konden wij rechtdoor lopen op een beter begaanbaar pad. Af en toe kwamen we nog wel een modderpoel tegen, maar daar konden we in ieder geval goed omheen lopen.
De regen was intussen gestopt en het zonnetje dreigde zich een weg door de wolken te dwingen, en ik hoopte dat haar dat zou lukken. Ik wist dat ons een prachtig uitzichtpunt te wachten stond een klein stukje verderop.
Ondertussen kon ik nog even genieten van de heide met zijn berken, en naarmate we dichter bij de slenk kwamen, eiken.
De slenk waar de route doorheen loopt is het enige stukje van de route waar het pad smal is. De rest van de route bestaat uit brede zandpaden.
Voor mensen met reactieve honden, zoals ik, kan het een behoorlijke uitdaging zijn om een andere hond te moeten passeren op een smal pad. Gelukkig is dit maar een kort stukje kruisen andere paden dit stukje, waardoor je genoeg mogelijkheden hebt om even te wachten tot een tegenligger gepasseerd is.
Prachtige uitzichten op de Haarlerberg
Wanneer je de Toeristenweg overgestoken bent, ben je weer op brede paden en kom je al snel bij een keuzepunt. Onze route gaan linksaf over de helling van de Haarlerberg. Het pad loopt in een soort rondje weer terug naar hetzelfde pad waar je nu op staat. Het is alleen open tussen 1 oktober en 1 februari, tijdens de andere maanden is het afgesloten zodat vogels en wild er rustig en veilig voor hun jongen kunnen zorgen.
Je kan tijdens de maanden dat deze weg afgesloten is, rechtdoor of schuin rechtsaf slaan om de route iets verderop weer op te pakken, maar dan mis je het – in mijn ogen – allermooiste stuk van deze prachtige lange wandeling over de heide van de Sallandse Heuvelrug. Als je deze wandeling gaat doen, raad ik je dan ook met klem aan om in de maanden te gaan dat dit pad open is, anders mis je de prachtige vergezichten in alle richtingen.
Op het eerste stukje van het rondweggetje kijk je uit richting Rijssen, Wierden en zelfs Almelo. Iets verderop kijk je uit richting Holten, maar wordt je zicht geblokkeerd door de Kleine Koningsbelt en zie je links daarvan het dunne lint van de Toeristenweg af en toe tussen de heide opdoemen. Daarachter ligt het bos. Hier lijkt het net of je ergens in het buitenland bent, met een weids uitzicht over heide, heuvels en bos en de smalle weg één van de weinige tekenen van beschaving (als je niet al te kritisch kijkt dan).
De zon piepte op dit moment door de wolken heen en toen ik mijn ogen (en camera) weg kon trekken van het uitzicht, hoefden we maar een klein stukje verder te lopen tot het volgende weidse uitzicht zich aandiende. We stonden naast de top van de Haarlerberg, en van hieruit kun je vele kilometers richting Haarle en Raalte. De zon viel op een witte fabriek in de verte, waardoor die fel oplichtte in het sporadische zonlicht.
Aan het einde van het rondje op de hellingen van de Haarlerberg kwamen we nog een laatste uitzichtpunt tegen. Hier kijk je over de heide richting het bos bij Nijverdal en Hellendoorn.
Heide van de Sallandse Heuvelrug
Vanaf hier konden we niet anders dan eerst naar beneden, want we hadden zojuist over één van de hoogste punten in de omgeving gelopen. De dichtbij gelegen Kleine Koningsbelt is weliswaar hoger (73 meter, tegenover de 63 meter van de Haarlerberg), maar die komen we pas tegen aan het einde van de lange wandeling over de heide van de Sallandse Heuvelrug.
We daalden af naar de droge dalen van de heide. Hier stroomt het regenwater naartoe vanaf de hoger gelegen gedeeltes van het Nationale Park. Dat is duidelijk te zien aan de erosie van de wandelpaden. Die zijn van zand en spoelen gemakkelijk weg, maar dat maakt wel voor mooie, dramatische minilandschappen midden op de paden.
Je vindt het regenwater overigens niet terug op de bodem van de dalen. Juist doordat de bodem zo zanderig is, zakt het water snel weg. Het wordt in de grond gefilterd door het zand, waardoor er dieper in de bodem schoon water te vinden is.
Al snel slaan we twee maal linksaf en volgen een lang heidepad. Het begint weer te regenen, maar het deert ons niet. Ghost heeft zich nog nooit iets aangetrokken van weersomstandigheden. Die neemt bij temperaturen onder het vriespunt net zo graag een plons in de Schipbeek als wanneer het 30 graden is, en regen lijkt hij helemaal niet te merken.
Kaya houdt niet van regen, maar is een echte bikkel en bovendien gefascineerd door alle kuiltjes, stokjes en mogelijke schuilplaatsen voor muizen die ze tegenkomt. Ook zij merkt de regen niet. Ik wel, maar ik vind het lekker. Het koelt mijn verhitte gezicht af. De omgeving is zo mooi dat ik me nauwelijks bewust ben van de druppels op mijn huid.
Herberg De Pas
Via mooie paden komen we aan bij een bosrand, die we volgen tot de Bergweg. Als je hier rechtsaf gaat, kom je bij herberg De Pas. Bij Herberg De Pas kun je een heerlijk hapje eten. Er wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van streekproducten van het seizoen, bij voorkeur biologisch. Ook kun je er overnachten in het authentieke voorhuis van de verbouwede boerderij. Het is geschikt voor 4 personen en van alle gemakken voorzien. In de knusse huiskamer staat zelfs een houtkachel!
Bergweg Haarle
Wij gaan achter linksaf op de Bergweg Haarle. Links van ons passeren we een stukje bos met een tapijt van bessenstruikjes. De zon liet zich weer even zien en lichtte dit tapijt prachtig op
Vóór ons zien we in de verte al de Kleine Koningsbelt en de klim die die heuvel met zich meebrengt. We maken nog even een kleine slinger naar links en komen even later weer terug op de Bergweg.
De Bergweg is relatief druk. Er loopt een fietspad langs en de weg zelf is breed en wordt regelmatig gebruikt door o.a. boswachters en ruiters. Hij bestaat voornamelijk uit los zand, wat het lopen niet gemakkelijk maakt. Gelukkig ligt er tussen de zandweg en het fietspad een smalle groenstrook die je kan gebruiken wanneer het ploeteren teveel moeite kost.
Optioneel uitzichtpunt richting Palthetoren
Nabij de top van de klim vind je een pad naar rechts. Onze route loopt rechtdoor, maar als je even wil pauzeren met een mooi uitzicht, raad ik je aan om toch rechtsaf te slaan. Het pad loopt bijna recht, tot je na een kleine 650 meter bij een splitsing komt. Hier ligt een grote boomstronk naast het pad. Haal je thermosfles tevoorschijn, pak wat te eten en ga op de boomstronk zitten. Enjoy the view!
Recht voor je ligt een mooie vallei met heide en bos. Daarachter ligt de Sprengenberg met daarop de befaamde Palthetoren. Wit en prachtig straalt hij je tegemoet vanuit het bos. Helaas staat de Palthetoren op privé terrein en is niet toegankelijk voor publiek, maar dat maakt zijn aanblik niet minder mooi.
Dit uitzichtpunt maakt de wandeling ruim een kilometer langer, maar het uitzicht is het waard!
Vanaf de Bergweg is het nog een stuk rechtuit tot je de Toeristenweg en de parkeerplaats weer tegenkomt.
Ontdek meer Sallandse Heuvelrug
Ben jij, net als ik, betoverd door de schoonheid van de Sallandse Heuvelrug? Met deze wandelkaarten valt er nog veel meer te ontdekken!
Heb je weinig tijd en zoek je een korte wandeling met een spectaculair uitzichtpunt? Dan is deze wandeling van 3,3 km naar het uitzichtpunt op de Holterberg een aanrader!
Voortzetting training tweedaagse wandeltocht
Twee jaar geleden begon ik met Ghost en Kaya aan onze training voor onze eerste tweedaagse wandeltocht. Door gezondheidsproblemen van Ghost en mijzelf moesten we die echter al vrij snel weer afbreken. Een jaar geleden konden we zelfs helemaal geen wandelingen van meer dan een paar kilometer meer doen.
Ondertussen is het ruim een half jaar geleden dat Ghost zijn tweede knie operatie heeft ondergaan en is hij weer helemaal de oude. Hij is echter niet alleen weer de oude, energieke avonturier die hij altijd was. Hij is ook twee jaar ouder dan toen we onze training begonnen. Sterker nog: Ghost is vandaag jarig! Hij is 11 jaar geworden!
Ouder worden
We zijn dankbaar voor iedere dag die we met Ghost hebben. Lezers die ons al langer volgen, zullen weten dat Ghost de afgelopen regelmatig in de lappenmand heeft gelegen. Het is inmiddels ook al bijna 2 jaar geleden dan we te horen kregen dat hij een kwaadaardige tumor in zijn bek heeft. Hij zou waarschijnlijk niet lang meer te leven hebben. Wat waren we kapot van dat nieuws. Wonder boven wonder gaat het nog steeds heel goed met hem en lijkt hij daar absoluut geen last van te hebben. Ook daarvoor zijn we ontzettend dankbaar.
En laten we ook Kaya niet vergeten. Twee jaar geleden was ze 6, nu al 8 en over ruim 3 maanden wordt ze alweer 9. Ik herinner me de eerste keer dat ik haar in mijn armen hield nog als de dag van gisteren. Is dat echt al bijna 9 jaar geleden? Waar blijft de tijd? Kaya is gelukkig nog gezond, maar ook al op leeftijd. Haar steeds sneller grijzer wordende gezichtje is daar bewijs van.
Met mijn eigen blessures gaat het goed, ik kan weer veel beter lopen dan een half jaar geleden. Ik wil nog steeds graag die meerdaagse wandelingen doen met Ghost en Kaya, maar ik moet wel realistisch blijven. Ondanks hun tomeloze energie en enthousiasme, kan ik niet meer van ze verwachten dat ze wandelingen van meer dan 20 kilometer gaan maken. Om dat meerdere dagen achter elkaar te doen zou hun gezondheid alleen maar schaden.
De lange wandeling over de heide van de Sallandse Heuvelrug die we een paar dagen geleden maakten, ging prima. Ik denk dat ik zelf meer spierpijn had dan mijn honden. Met wat meer training zouden we een dergelijke wandeling twee of misschien zelfs drie dagen achter elkaar kunnen doen. Maar het zou niet eerlijk zijn als ik meer dan dat van ze zou verwachten.
Verwachtingen bijstellen
Ik wil mijn eigen training voor meerdaagse wandelingen van meer dan 20 kilometer per dag voortzetten. Ik wil nog steeds heel graag lange afstandswandelingen gaan doen. Het is echter niet meer haalbaar om dergelijke wandelingen met mijn senior honden te gaan maken.
Als ze fit zijn en de wandeling niet veel langer dan 10 kilometer, mogen ze mee. Zo niet, dan ga ik hondloos op pad. Deze lange wandeling over de heide van de Sallandse Heuvelrug is 10,5 kilometer lang. Dat hielden ze gelukkig goed vol.
Het huidige doel is om in april onze eerste tweedaagse wandeling te doen, ongeacht de lengte van de wandelingen. Ik kijk goed naar mijn honden; zij bepalen hoe lang en intensief die dagen gaan zijn.
Ben je benieuwd hoe onze training verder verloopt? Hou dan ons blog in de gaten. Binnenkort kun je je inschrijven voor onze nieuwsbrief, die nog in de pijpleiding zit.
